Εκδικητική Πορνογραφία. Η εκδίκηση παραμένει όσο ποτέ παρούσα και διάχυτη και συνήθως αρνείται πεισματικά να δώσει τη θέση της στη συγχώρεση ή τη συνεργασία. Πιθανως έχει τις ρίζες της σε κάποιο «ανθρώπινο αρχαϊκό ένστικτο για δικαιοσύνη» (Halpert-Zamir 2018). Μια παρόρμηση για εκδίκηση μπροστά στην αδικία σημαίνει ότι ο επίδοξος εκδικητής διασώζει την αξιοπρέπεια και την αυτοκυριαρχία του κι επομένως διατηρεί την πρόσβαση στο ηθικό και το ελεύθερο. Έτσι η επιθυμία ως επανόρθωση της αδικίας, επιβεβαιώνει το δίκαιο και το ηθικό. Βέβαια το θέμα της αδικίας μπορεί να έχει και υποκειμενική διάσταση. Ο τρόπος που ο καθένας αντιλαμβάνεται την αδικία, μάλλον δε δικαιολογεί την εκδικητικότητα ή την αυτοδικία, ειδικά σε σχετικά οργανωμένες κοινωνίες.
Πορνογραφία
Το ταμπού και η ντροπή που συνδέονταν με την πορνογραφία εξαφανίστηκαν μέσα στη διαδικτυακή διαθεσιμότητά του. Η ευκολία πρόσβασης έχει αναμφίβολα συνεισφέρει στην εκθετική αύξηση του διαδικτυακού πορνό. Το ίδιο έχει συνεισφέρει και η ανωνυμία της πρόσβασης στην ηδονή. Δεν υπάρχει έκθεση όπως κατά την επιλογή κάποιου έντυπου μέσου και η χρήση οποιουδήποτε είδους πορνογραφικού υλικού γίνεται όποτεδήποτε χωρίς κανείς να γνωρίζει το Τί, το Πώς, το Γιατί.
Κριτής
Παραμένει βέβαια ο «εσωτερικός» κριτής. Ενώ η ανωνυμία μπορεί να καταπνίξει την ανησυχία της επίκρισης από τους άλλους, εξακολουθεί να υπάρχει η κρίση της εσωτερικής Αρχής. Η παρουσία της μπορεί να είναι αρκετή για να εμποδίσει τους ανθρώπους να ενεργήσουν ή ακόμα και να επιτρέψουν στο συνειδητό κάποιες από τις πιο σκοτεινές επιθυμίες και παρορμήσεις τους. Οι άνθρωποι που βασίζουν στο Διαδίκτυο -ειδικά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης- μεγάλο μέρος της κοινωνικής τους αλληλεπίδρασης, έχουν την τάση να διαχωρίζουν αυτό που συμβαίνει στο διαδίκτυο από αυτό που πράττουν «στην πραγματική ζωή».
Εαυτός
Καθώς ο διαδικτυακός εαυτός διαχωρίζεται από αυτό που θεωρείται πραγματικός εαυτός, ο τελευταίος μπορεί να παραμείνει ανταποκρινόμενος στις απαιτήσεις της συνείδησης. Ενώ ο «διαδικτυακός» εαυτός απελευθερώνεται από αυτού του είδους τους περιορισμούς. Ο «διαδικτυακός» εαυτός μπορεί να αποστασιοποιηθεί από δυσφορικές πτυχές του «πραγματικού» εαυτού. Όπως η κοινωνική αδεξιότητα, η μοναξιά, οι δυσκολίες με την εικόνα του σώματος, συναισθήματα διαπροσωπικής ανεπάρκειας. Εγκαθίσταται έτσι μια αίσθηση δύναμης κι αυτοπεποίθησης και το διαδίκτυο σηματοδοτείται ως χώρος ελευθερίας και δύναμης.
Ευχαρίστηση
Είναι ένα είδος «παντοδύναμης» κάπως «μαγικής» σκέψης, στην οποία η δυσάρεστη κατάσταση της εξωτερικής πραγματικότητας διαχωρίζεται. Αποκηρύσσεται υπέρ μιας φαντασίωσης της πραγματικότητας, βασισμένης στην ευχαρίστηση (Ogden, 2010). Οι περισσότεροι είμαστε επιρρεπείς, σε κάποιο βαθμό παραληρητικής σκέψης, όταν εισερχόμαστε στο διαδίκτυο. Όταν διαβάζουμε αξιολογήσεις προϊόντων, επιτρέπουμε στους εαυτούς μας να πιστέψουμε ότι γράφτηκαν από αξιοπρεπείς κι αξιόπιστους ανθρώπους σαν εμάς. Και όχι από κάποιον που πληρώνεται για να γράφει κριτικές χωρίς να έχει καν χρησιμοποιήσει το προϊόν. Όταν μπαίνουμε σε έναν ιστότοπο γνωριμιών, πείθουμε τους εαυτούς μας ότι ένας τέλειος ξένος είναι ατυτόχρονα και ο τέλειος σύντροφος. Όταν στέλνουμε προσωπικές πληροφορίες σε κάποιον μέσω email ή γραπτού μηνύματος, πιστεύουμε ταυτόχρονα ότι μόνο αυτό το ατόμο θα το διαβάσει. Δύσκολα αντιστέκεται κανείς σε τέτοιου είδους σκέψεις αλλά επί το πλείστον είναι φευγαλέες κι αβλαβείς. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ωστόσο, το Διαδίκτυο μάλλον προάγει την αυταπάτη και τη «μαγική» σκέψη, με συνέπεια έναν πιο διαρκή αντίκτυπο στον τρόπο σκέψης κι ύπαρξης του ατόμου.
Πορνογραφία
Η εκδικητική πορνογραφία προϋπάρχει του διαδικτύου. Διαχρονικά η πορνογραφία και η τεχνολογία «φλερτάρουν». Το διαδίκτυο όμως δεν «ξεχνά». Η διασάλευση των ορίων και η χρήση της τεχνολογίας δημιουργεί μια εικόνα που θα παραμένει στον κυβερνοχώρο επ’ αόριστον και δημιουργεί νέες συνθήκες. Όταν η εκδίκηση έρχεται μέσω της τεχνολογίας το τραύμα λαμβάνει άλλη διάσταση. Μέσω της τεχνολογίας η ιδιωτικότητα του σώματος χάνεται· το σώμα αποκτά χαρακτηριστικά δημόσιας χρήσης. Η έννοια της ενσωμάτωσης/embodiment θέτει τη βαρύτητα του τραύματος. Οι φαινομενολογικές εμπειρίες του ζώντος σώματος νοηματοδοτούνται από το πώς το «ενσωματωμένο» ον βιώνει και βρίσκεται μέσα στον κόσμο .(Merleau-Ponty, 1964)
Εμπειρία
Στην εμπειρία συνυπάρχει τόσο η εμπειρία Εαυτού όσο και η εμπειρία των Άλλων, συνυπάρχει η ύπαρξη και η εμπλοκή της με τον κόσμο. Μια συνθήκη πάντα παρούσα που προηγείται κάθε σκέψης. Η ύπαρξη, ακόμη κι αν πρόκειται για ψηφιακή «κατασκευή», επηρεάζεται σημαντικά από τους άλλους και τις πράξεις τους. Η ισχυρή φύση των πορνογραφικών εικόνων και η διάρρηξη των ορίων στο διαδίκτυο έχει επιπτώσεις στο ενσώματο της ύπαρξης. Προσδίδει εξαναγκασμό, επιβολή και βίαιο σεξουαλικό χαρακτήρα στο ψηφιακό «σχετίζεσθαι».
Cite this page as: Καραμανάβης Γ. Δημήτριος “Διάγνωση” in psychiatrylarisa, 27.11.2022, https://psychiatrylarisa.gr/εκδικητικήπορνογραφία/
