Διάγνωση

Διάγνωση. Όταν ονοματίζουμε μια συνθήκη, μια διαδικασία ακόμα κι έναν συνάνθρωπο αυτόματα αποκτούμε εξουσία πάνω του. Εάν μπορούμε να ονομάσουμε μια ψυχική διαταραχή ή ας πούμε το «άγχος», μπορούμε να το κατηγοριοποιήσουμε και να το ελέγξουμε – έστω ψευδαισθητικά.


Ψευδαίσθηση

Αυτό συνήθως σημαίνει ότι τοποθετούμε αυτό που προσπαθούμε να ελέγξουμε σε μια ομάδα παρεμφερών στοιχείων. Δημιουργούμε την ψευδαίσθηση μιας διαχωριστικής γραμμής. Μιας γραμμής μεταξύ του «τρελού» και του «φυσιολογικού». Οι ετικέτες, που συχνά ακούγονται ιατρικές κι επιστημονικές – όπως «μελαγχολία» ή «σχιζοφρενικόμορφη διαταραχή»- έχουν δυστυχώς αποδειχθεί πιο αποτελεσματικές στο να διαχωρίζουν «εμάς» από «αυτούς», παρά στο να αυξάνουν την αιτιολογική κατανόηση της κατάστασης.


Διάγνωση

Μια διάγνωση δεν μας λέει απολύτως τίποτα για το τι συμβαίνει. Ή πώς κάποιος ενεργεί ή σκέφτεται ή νιώθει με συγκεκριμένο τρόπο. Είναι μάλλον μια σχετικά αυθαίρετη ταμπέλα που εφαρμόζεται σε μια ομάδα συμπεριφορών ή τρόπων σκέψης ή συναισθημάτων. Το αν οι δυσκολίες της ζωής μας προκαλούνται από κάποιο είδος διαταραχής ή εάν είναι αποτέλεσμα μιας αντίδρασης στο γεγονότα, σκέψεις και συναισθήματα της προσωπικής, οικογενειακής, ομαδικής, κοινωνικής και πολιτισμικής ιστορίας του καθενός δεν έχει απαντηθεί ακόμα με βεβαιότητα.


Δύναμη

Η δύναμη της ταμπέλας και του τίτλου που χρησιμοποιούμε στην καθημερινή ζωή είναι μεγάλη. Ειδικά όταν αποδεχόμαστε de facto την ισχύ του ατόμου ή του φορέα/οργανισμού που αποδίδει το χαρακτηρισμό-τίτλο. Και όταν εμείς, οι επισημασμένοι, βρισκόμαστε στη θέση του αδύναμου και ευάλωτου, η διαδικασία γίνεται πολύ δύσκολο να αμφισβητηθεί. Από τη στιγμή που ολόκληρη η ζωή «ιατρικοποιείται» κάτω από τη διάγνωση, αδυνατούμε να τεθούμε κριτικά απέναντι στην αξιοπιστία και την εγκυρότητα των «ετικετών». Θεωρείται πλέον δεδομένο παρά αντικείμενο αναστοχασμού και διερεύνησης.


Δεδομένο

Δεν είμαστε σε θέση να σταθούμε κριτικά, αφού κατά κάποιον τρόπο το θεωρούμε δεδομένο. Bourdieu, P (1977). Συνήθως η κριτική στάση αβίαστα απορρίπτεται ως «αντιψυχιατρική», ανεύθυνη, ενοχλητική, αντιεπιστημονική. Σε κλινικό επίπεδο η διάγνωση, τόσο ατομικά όσο και κοινωνικά, θολώνει και δυσκολεύει την περαιτέρω εμβάθυνση στην κατανόηση και νοηματοδότηση αυτού που μας κινητοποιεί να διερευνύσουμε και να απαλύνουμε τον ψυχικό μας πόνο. Συνήθως η ταμπέλα της διάγνωσης εκτός από το στίγμα που επιφέρει, δρα ανασταλτικά έως και αμυντικά στο να σταθούμε διερευνητικά, υποστηρικτικά ή ακόμη και κριτικά ως προς το αφήγημα του βίου μας και των καταστάσεων που μας «αρρωσταίνουν». Η προσπάθεια πλέον αφορά στην αποτίναξη της ταμπέλας και του φορτίου της και όχι στην προσέγγιση των βαθύτερων ψυχικών και κοινωνικών δυναμικών που ορίζουν, πολλές φορές κι ασυνείδητα τη συμπεριφορά και τις επιθυμίες μας.   


Αποδοχή

Η αδιαμφησβήτητη αποδοχή της δύναμης της διάγνωσης μας αποδυναμώνει. Αποθαρρύνει την ελπίδα ότι μπορούμε να κινητοποιηθούμε και να βελτιώσουμε την κατάσταση. Να συνειδητοποιήσουμε ότι η διαπλοκή του φαντασιωσικού και του πραγματικού, της επιθυμίας και της ματαίωσης, του «εσωτερικού» και του «εξωτερικού», του κοινωνικού και του ατομικού, του συνειδητού και του ασυνειδήτου, των περιορισμών και της ηδονής, του θανάτου και της ζωής διαθέτει την ίδια αν όχι μεγαλύτερη επίδραση στην απαρτίωση του νου, της προσωπικότητας και του σχετίζεσθαι από τα γονίδια και τους νευροδιαβιβαστές.


Ταμπέλα

Εάν στραφούμε μόνο στη διαγνωστική ταμπέλα για να συνοψίσει όλες τις πολυπλοκότητες αυτού που μας συμβαίνει, τότε η διάγνωση είναι αυτή που μας αξίζει. Εάν θέλουμε να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε την αιτία του «προβλήματος», τί το συντηρεί και έχουμε τη διάθεση και το κουράγιο να αλλάξουμε, τότε μάλλον είναι καλύτερο να εμπιστευτούμε τη διάγνωστική σκέψη και προσέγγιση στον ψυχίατρο ώστε να αποτελέσει ένα «εργαλείο» ενταγμένο στη συνολική προσπάθειά του να μας βοηθήσει.  Φαίνεται να αποτελεί κοινό τόπο σταδιακά σε όλη την επιστημονική κοινότητα ότι οι κοινωνικοί προσδιοριστές της ψυχικής νόσου παίζουν σημαντικότατο ρόλο στην αιτιολογία, εκδήλωση αλλά και διατήρηση της νόσου και δρουν ανασταλτικά στην πρόληψή και την υποστήριξη της ψυχικής υγείας.   

Cite this page as: Καραμανάβης Γ. Δημήτριος “Διάγνωση” in psychiatrylarisa, 05.11.2022, https://psychiatrylarisa.gr/διάγνωση/

Απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.