Πόλεμος

Πόλεμος
Πόλεμος

Πόλεμος

Ίσως πρόκειται για κάποιο είδος πολέμου. Πόλεμος μαίνεται εδώ και πολλά χρόνια και αφορά μια κίνηση «αφαίρεσης» της ανθρώπινης σχεσιακής διάστασης από αυτό που ονομάζουμε σήμερα Ψυχοθεραπεία. Καθώς περνούν τα χρόνια μάλλον γίνεται δυσκολότερο να υπερασπίζεσαι μέσω της Ψυχιατρικής, τη θεραπευτική δυνατότητα του σχετίζεσθαι και των ανθρωπίνων σχέσεων.

Υπνοβατούμε προς μια μελλοντική συνθήκη της οικειότητας της τεχνητής νοημοσύνης. Ένα δυστοπικό μέλλον αυτοματοποιημένης, ίσως ανήθικης Ψυχοθεραπείας. Βήμα, βήμα αποδεχόμαστε μηχανιστικές σχέσεις και σχέσεις μέσω μηχανών, ως αντικαταστάτες της ανθρώπινης παρουσίας.  

Evidence based

Είναι δύσκολο να κινηθούμε χωρίς να πέσουμε πάνω σε καταστάσεις που ισχυρίζονται ότι είναι επιστημονικές και τεκμηριωμένες επιστημονικά (evidence based):

διαθέτουμε

επιστημονικά τεκμηριωμένες πολιτικές,

επιστημονικά τεκμηριωμένα προβιοτικά,

επιστημονικά τεκμηριωμένες λήψεις αποφάσεων,

επιστημονικά τεκμηριωμένη ευζωία, διδασκαλία, επενδύσεις

και φυσικά επιστημονικά τεκμηριωμένη Ψυχοθεραπεία.

Yπερ-ορθολογισμός

Ο υπερ-ορθολογισμός είναι μια αναγωγική εκδοχή του ορθολογισμού που του επιτρέπει να παρεισφρύει σε περιβάλλοντα μάλλον ακατάλληλα γι ‘αυτόν. Ο υπερ-ορθολογισμός επιμένει ότι μόνο οι θέσεις που βασίζονται σε επιστημονικά τεκμηριωμένα στοιχεία είναι έγκυρες. Αυτό ακούγεται ωραίο και συμπαγές μέχρι τη στιγμή που αντιλαμβανόμαστε ότι τα τεκμηριωμένα στοιχεία είναι μόνο αριθμητικού είδους. Ότι μόνο οι αριθμοί και οι μετρήσεις είναι αντικειμενικοί και πραγματικοί. Αν κάτι δεν μπορεί να μετρηθεί, εάν δε μπορούμε να το υπολογίσουμε, τότε δεν υπάρχει, δεν είναι πραγματικό. Για να διαθέτει αξία οτιδήποτε είναι απαραίτητο να μετριέται. Σε ορισμένες περιπτώσεις ο ίδιος ο αριθμός γίνεται πιο πραγματικός από τη συνθήκη που αντιπροσωπεύει, τόσο πολύ ώστε σε κάποιες, από αυτές οι αριθμοί γίνονται η πραγματικότητα.

Chatbot

Ποιός χρειάζεται ψυχοθεραπευτή όταν μπορεί να έχει ένα χαριτωμένο chatbot-υπολογιστή εκπαιδευμένο να παρέχει γνωστική-συμπεριφορική θεραπεία (CBT);  Ένα πρόγραμμα που παρέχει μια πλήρως αυτοματοποιημένη προσομοίωση της ενσυναίσθησης και της φροντίδας, chatbots όπως η ELIZA ή η Woebot. Όταν οι επιχειρηματίες της τεχνολογίας προσπαθούν να αντικαταστήσουν μια ανθρώπινη σχέση αμοιβαιότητας και συνεπειών με μια εφαρμογή ή ενεργούν ως εάν αυτές οι σχέσεις μπορούν να υποκαθιστούν η μία την άλλη, το τοπίο γίνεται λίγο ανοίκειο.  

Μια πλευρά του παραπάνω αντιπροσωπεύει, τηρουμένων των αναλογιών, και η συσχέτιση της καταλληλότερης θεραπείας με τα «σαφή» επιστημονικώς τεκμηριωμένα δεδομένα, που μπορεί ο καθένας να αναζητήσει και να βρει μέσω των μηχανών αναζήτησης στο διαδύκτιο. Αν υποβαθμίσουμε το γιατρό σε έναν θεραπευτικό αλγόριθμο, που «παπαγαλίζει» την ανάλογη θεραπεία σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα επιστημονικώς τεκμηριωμένα δεδομένα, τότε μάλλον το επόμενο βήμα είναι να «ξεφορτωθούμε» το γιατρό – που φυσικά βρίθει προκαταλήψεων, άγνοιας και «τυφλών σημείων» και είναι ευένδοτος στις πιέσεις του marketing και των φαρμακευτικών εταιρειών.

Eκ των έσω βοήθεια

Η εξέλιξη της τεχνολογίας και οι νέες δυνατότητές της, χρειαζόταν τη «βοήθεια εκ των έσω» για να εδραιωθεί η νέα συνθήκη. Χρειαζόταν τη βοήθεια των Ψυχιάτρων και των Ψυχολόγων που είχαν την πρόθεση να μειώσουν και στη συνεχεια να περιορίσουν την Ψυχοθεραπεία σε ένα σύνολο διαδικασιών που κωδικοποιούνται σε εγχειρίδια οδηγιών. Ψυχοθεραπείες που σχεδιάζονται με βάση το πόσο εύκολα μπορούν να μελετηθούν υπό ελεγχόμενες συνθήκες. Στόχο δεν αποτελεί η ανάδειξη των συγκεκριμένων χαρακτηριστικών της συγκεκριμένης ψυχοθεραπείας, ούτε πόσο και που έχει ένδειξη και θα βοηθήσει, αλλά να μπορεί να είναι μετρήσιμη σε μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή (RCT).

Η παροχή πραγματικής βοήθειας στους πραγματικούς ανθρώπους υπό πραγματικές συνθήκες είναι στην καλύτερη περίπτωση δευτερεύουσα. Η τεκμηρίωση της θεραπευτικής δράσης των αποκαλούμενων «επιστημονικά τεκμηριωμένων» θεραπειών στον πραγματικό κόσμο, των πραγματικών ανθρώπων, με πραγματικά προβλήματα (ιατρικά, κοινωνικά, ψυχολογικά) δεν είναι τόσο εύκολη, ούτε αυταπόδεικτη συνέχεια της επιτυχημένης τυχαιοποιημένης μελέτης. Κάτι που άλλωστε συμβαίνει και με πολλές φαρμακευτικές αγωγές.

Ασφαλιστικά συστήματα

Βέβαια τίποτε ίσως, δε θα μπορούσε να προχωρήσει προς την κατεύθυνση αυτή εάν δεν υπήρχαν και οι απαιτήσεις των ασφαλιστικών συστημάτων ή/και εταιρειών. Τα κωδικοποιημένα εγχειρίδια ψυχοθεραπευτικών οδηγιών και των ψυχιατρικών ταξινομικών περιγραφικών συστημάτων αποτελούν χρησιμότατο και απαραίτητο εργαλείο των ασφαλιστικών εταιρειών. Συνήθως διαστρεβλώνουν και, όπως διαπιστώθηκε στην πολύ πρόσφατη εκδίκαση της αγωγής Wit v. UBH, παραμορφώνουν την κλινική έρευνα για να περιορίσουν την αποζημίωση σε συγκεκριμένα οξέα συμπτώματα. Αυτό επιτρέπει να αγνοούν υποκείμενες αιτίες και χρόνιες νόσους και καταστάσεις.

Παρόλο που η η Ελλάδα, ως κράτος, είναι πολλά χρόνια πίσω σε τέτοια θέματα και η εν λόγω αγωγή αφορά στο Αμερικανικό σύστημα υγείας, δίνει ωστόσω το στίγμα της σύγχρονης προσέγγισης. Παρά την ύπαρξη μιας σειράς ομοσπονδιακών νόμων που αποσκοπούν στην εξασφάλιση ισοτιμίας στην ασφαλιστική κάλυψη της θεραπείας για την ψυχική υγεία, οι ασθενείς με ψυχικές διαταραχές εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν διακρίσεις από τους ασφαλιστές.

Μαζική νομική αγωγή

Στη μαζική νομική αγωγή των Wit v. United Health Behavioral Health(UBH) (το μεγαλύτερο ασφαλιστικό φορέα νόσων, διαταραχών που άπτονται της συμπεριφοράς) η πλευρά Wit ισχυρίστηκε ότι η εταιρεία δεν κατόρθωσε να εκπληρώσει τις καταστατικές της αρμοδιότητες ως θεματοφύλακας της ιατρικής ασφάλισής της, επιδιώκοντας αντ’αυτού τα δικά της οικονομικά συμφέροντα και όχι τα συμφέροντα των ασφαλισμένων της. Ο ισχυρισμός τους στηριζόταν σε μεγάλο βαθμό στην απόκλιση και την ανακολουθία μεταξύ των κατευθυντήριων οδηγιών της UBH για τον προσδιορισμό της ασφαλιστικής κάλυψης και τα επαγγελματικά-ιατρικά πρότυπα περίθαλψης των ψυχικών διαταραχών/διαταραχών από χρήση ουσιών και των οδηγιών για νόσους της σωματικής ιατρικής. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η οικογένεια Wit και στη συνέχεια το δικαστήριο, απέρριψε τις κατευθυντήριες θεραπευτικές οδηγίες της μεγαλύτερης ασφαλιστικής εταιρείας των Η.Π.Α. για τον προσδιορισμό της ιατρικής κάλυψης στις περιπτώσεις ψυχικών διαταραχών, ως ασυμβίβαστες με τις «συνήθεις πρακτικές». Παράλληλα ο Δικαστής θέσπισε οκτώ αρχές που καθορίζουν από εδώ και πέρα, στις Η.Π.Α. τουλάχιστον τα αποδεκτά πρότυπα περίθαλψης.

Οκτώ αρχές

Αποδέχθηκε τη χρονιότητα της ψυχικής νόσου και την απαραίτητη θεραπευτική της παρέμβαση, που προκειμένου να είναι αποτελεσματική, απαιτείται να είναι διαρκής και όχι μόνο σε επίπεδο αντιμετώπισης του οξέος. Αναφέρει επίσης ότι η αποτελεσματική θεραπευτική προσέγγιση της ψυχικής νόσου περιλαμβάνει όλες εκείνες τις υπηρεσίες που οδηγούν το άτομο όχι μόνο σε επαρκές λειτουργικό επίπεδο αλλά και στην αποφυγή της επιδείνωσης και υποτροπής. Δεν υφίσταται περιορισμός στο χρονικό όριο αυτής της θεραπευτικής προσπάθειας. Η κατάλληλη διάρκεια των θεραπευτικών παρεμβάσεων στις ψυχικές διαταραχές υπαγορεύεται από τις ατομικές ανάγκες του ασθενούς. Όταν υπάρχει αμφιβολία ως προς το καταλληλότερο επίπεδο υγειονομικής περίθαλψης ο κλινικός ιατρός θα πρέπει να αποφασίσει προς την παροχή του υψηλότερου επιπέδου και προς όφελος του ασθενούς. Στην Ελληνική πραγματικότητα δεν υπάρχει ιδιωτική ασφαλιση που καλύπτει θεματα ψυχκής υγείας

Αντι-Δυστοπικό Μέλλον

Το δυστοπικό μέλλον της βιομηχανοποιημένης, απρόσωπης και αυτοματοποιημένης ψυχοθεραπείας δεν θα προκύψει μόνο επειδή οι διάφοροι θεραπευτικοί, οικονομικοί και ασφαλιστικοί αλγόριθμοι μαζί με τις συσκευές τεχνητής νοημοσύνης κοντεύουν στο επίπεδο της επιστημονικής φαντασίας. Θα συμβεί επειδή αποδεχόμαστε τις σχέσεις με και μέσω των μηχανών ως αρκετά καλούς αντικαταστάστες της παρουσίας του ανθρώπινου Άλλου. Προφανώς το αντίδοτο δεν είναι να γυρίσουμε την πλάτη μας στην τεχνολογία. Θα πρέπει να απαιτούμε όλο και περισσότερα από τα εργαλεία που εξελίσσουμε. Αλλά πρέπει επίσης να αρχίσουμε να περιμένουμε όλο και περισσότερα ο ένας από τον άλλο και από τους εαυτούς μας. Η απάντηση δεν είναι λιγότερη τεχνολογία. Η απάντηση είναι περισσότερη ανθρωπιά. Βρώμικους, χυμώδεις, αντιπαρατιθέμενους, περίπλοκους, τρομακτικούς και αξιαγάπητους συνανθρώπους. Μόνο μαθαίνοντας να αγαπάμε ο ένας τον άλλον περισσότερο θα βρεθούμε σε ένα αντι-δυστοπικό μέλλον.

Απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.