Ψυχίατρος-Ψυχιατρική
Η ψυχιατρική αφορά πεδία της ιατρικής που εστιάζονται ειδικά στο μυαλό. Ο Ψυχίατρος στοχεύει στη μελέτη, την αποτροπή και την αντιμετώπιση πνευματικών διαταραχών. Η ψυχιατρική έχει χαρακτηριστεί ως μια διαμεσολάβηση μεταξύ του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου και των ψυχικά πασχόντων.
Οι άνθρωποι που εξειδικεύονται στην ψυχιατρική, συχνά διαφοροποιούνται από τους περισσότερους επαγγελματίες ψυχικής υγείας και τους ιατρούς. Οφείλουν να εξοικειωθούν τόσο με τις κοινωνικές όσο και με τις βιολογικές επιστήμες. Ο τομέας της ψυχιατρικής μελετά τις λειτουργίες των διαφορετικών οργάνων και συστημάτων του σώματος όπως προκύπτουν από τις υποκειμενικές εμπειρίες και την αντικειμενική φυσιολογία του ασθενούς. Ο Ψυχίατρος αντιμετωπίζει ψυχικές διαταραχές, οι οποίες, συμβατικά, διαχωρίζονται σε τρεις πολύ γενικές κατηγορίες. Τις ψυχικές ασθένειες, τις σοβαρές μαθησιακές δυσλειτουργίες και τις διαταραχές προσωπικότητας. Ενώ το επίκεντρο της ψυχιατρικής έχει αλλάξει ελάχιστα με τον καιρό, οι διαγνωστικές και θεραπευτικές διαδικασίες έχουν εξελιχθεί δραματικά και συνεχίζουν να αναπτύσσονται. Από τα τέλη του εικοστού αιώνα το πεδίο της ψυχιατρικής συνεχίζει να γίνεται περισσότερο βιολογικό και λιγότερο ιδεολογικά απομονωμένο από τα άλλα πεδία της ιατρικής.
Ειδικότητα-Ψυχίατρος
Η ειδικότητα της ψυχιατρικής χρησιμοποιεί έρευνες στα πεδία της νευροεπιστήμης, της ψυχολογίας, της ιατρικής, της βιολογίας και της φαρμακολογίας. Γενικά θεωρείται ένα ενδιάμεσο πεδίο μεταξύ της νευρολογίας και της ψυχολογίας. Αντίθετα με τους υπόλοιπους ιατρούς και νευρολόγους, οι ψυχίατροι ειδικεύονται στη σχέση ιατρού-ασθενή. Έχουν εκπαιδευτεί σε διάφορες εκτάσεις στη χρήση της ψυχοθεραπείας και σε άλλες θεραπευτικές επικοινωνιακές τεχνικές. Οι ψυχίατροι , επίσης, διαφέρουν από τους ψυχολόγους καθώς είναι ιατροί και έχουν κάνει μεταπτυχιακή εκπαίδευση. Ονομάζεται ειδικότητα και διαρκεί, συνήθως, 4 με 5 χρόνια. Το πτυχίο της ιατρικής τους εκπαίδευσης είναι το ίδιο με όλους τους υπόλοιπους ιατρούς. Οι ψυχίατροι, επομένως, μπορούν να συμβουλεύουν τους ασθενείς, να συνταγογραφούν, να ζητούν εργαστηριακές εξετάσεις, νευροαπεικονίσεις και να πραγματοποιούν σωματικές εξετάσεις.
Όταν ένας ιατρός θέτουν διάγνωση σε έναν ασθενή, υπάρχουν διάφοροι τρόποι που μπορούν να διαλέξουν ώστε να αντιμετωπίσουν την ασθένεια. Συχνά οι ψυχίατροι αναπτύσσουν μία θεραπευτική στρατηγική η οποία συνδυάζει διαφορετικές πτυχές από διαφορετικές προσεγγίσεις, σε μια.Τα φάρμακα συνταγογραφούνται ώστε να διευκολύνουν τη θεραπευτική προσπέλαση. Υπάρχουν τρεις κύριοι πυλώνες ψυχοθεραπείας όπου βασίζονται οι θεραπευτικές προσεγγίσεις και στρατηγικές.
Ψυχίατρος-Ψυχικές Διαταραχές
Προκύπτει βέβαια η ανάγκη η ψυχιατρική να διαφυλάξει το «ανθρώπινο» μέσα στη μηχανοποιημένη κοινωνία που προοιωνίζεται. Πολλοί πιστεύουν ότι µε την εξέλιξη της τεχνολογίας η ψυχιατρική θα βασιστεί
περισσότερο σε σωματικές, παρά σε ψυχοθεραπευτικές παρεμβάσεις. Παρά τις συνταρακτικές νέες μεθόδους και ανακαλύψεις, είναι βέβαιο ότι τουλάχιστο για τη διάρκεια της δικής µας ζωής η θεραπευτική βάση στην ψυχιατρική θα παραμείνει η σχέση γιατρού-αρρώστου. Γι’ αυτό τον αιώνα, η πρόκληση δεν θα είναι το πλαίσιο,
μέσα από το οποίο θα κατανοήσουµε και θα θεραπεύσουµε, αλλά η προφύλαξη της βιοψυχοκοινωνικής προοπτικής στην κατανόηση των ψυχικών διαταραχών και η προώθηση μιας απαρτιωμένης προσέγγισης για την κατανόηση της διαπλοκής συναισθήματος, συµπεριφοράς και ψυχοπαθολογίας . Ένας σημαντικός παράγων,
για να μπορέσει να γίνει αυτό, είναι να διατηρηθεί ανοιχτή η συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων μεταξύ παλαιότερων και νέων ψυχιάτρων.
